Reprezentacija koju je kao selektor predvodio Željko Obradović susrela se i prije takmičenja sa velikim problemima, ali je ipak došla do zlata.
Obradović nije mogao da računa na članove prve petorke sa Olimpijskih igara 1996. u Atlanti Zorana Savića, Predraga Danilovića i Vlada Divca, zbog administrativnih problema nisu igrali Јugosloveni sa grčkim pasošem Predrag Stojaković, Dragan Tarlać i Milan Gurović, dok je Aleksandar Đorđević došao nedovoljno spreman zbog operacije povređene noge.
O tome je za RTS govorio član zlatne generacije Saša Obradović.
– Malo bih se osvrnuo na period pred samo takmičenje, koji svi vi, a posebno ovi momci na ekranu dobro pamte, pogotovo Kopaonik kroz koje smo prošli – počeo je Obradović za RTS.
– Sada, možda malo iz neke druge perspektive, gdje sam trener, pa malo uporedim nešto što bih možda radio sa mojim igračima… Mi smo sve što se dešavalo na terenu i te kako zaslužili. Mislim da, kroz te paklene pripreme, pa i kroz samo takmičenje je mogla da se vidi ta naša fizička, ali i psihička sprema da osvojimo četvrtu svetsku titulu.
Јugoslavija je na putu do četvrte zlatne medalje u istoriji u grupi B pobijedila Portoriko (80:66), Rusiju (82:74 – produžetak) i Јapan (99:54).
“Plavi” su u drugoj fazi bili bolji od Kanade (95:55) i Grčke (70:56), a jedini poraz na prvenstvu nanijela im je selekcija Italije (61:60).
Obradovićev tim je u četvrfinalu pobijedio Argentinu 70:62, u polufinalu po drugi put na Mundobasketu domaćina Grčku 78:73 i u borbi za zlatnu medalju ponovo “zbornaju” 64:62.
Neizvjesna utakmica, koju je odlučio Željko Rebrača. Prvo je 32 sekunde prije kraja susreta, kod rezultata 57:56 za Јugoslaviju, nezapamćenom blokadom spriječio siguran koš Mihajlova a u sljedećem napadu je poslije promašenog slobodnog bacanja Topića bio najviši pod protivničkim košem i poentirao.
Јugoslavija je tada povela sa 60:56 i definitivno rešila pitanje svjetskog prvaka.
– Kad se malo podsjetiš nekih stvari, vidiš na licima svih nas da je hemija bila dobra. Samo to takmičenje pokazalo je koliko smo bili jaki kao košarkaška nacija jer je praktično stvorena slika da smo ovako veliki uspjeh napravili sa, pod znacima navoda, drugom ekipom. Ekipom koja je čekala svoju šansu i na kraju je dočekala. Sebe tu vidim u najvećoj, za mene životnoj ulozi, jer sam dobio pravu priliku i na najbolji način iskoristio – zaključio je Obradović.
On je u finalu postigao sedam poena, baš kao Dejan Tomašević i Sale Đorđević. Rebrača je bio najefikasniji sa 16, Dejan Bodiroga je dodao 11, dva više od Milenka Topića. Vlada Šćepanović je meč završio sa pet poena, Miroslav Berić je ubacio dva, a u timu su još bili predrag Drobnjak, Nikola Bulatović, Nikola Lončar i Dragan Lukovski.
Bodiroga je proglašen za najboljeg igrača Mundobasketa, a osim njega i Rebrače, u idealnoj postavi šampionata bili su još Rus Vasili Kasašev, Španac Alberto Ereros i Italijan Gregorom Fućka.
Bronzana medalja pripala je timu Sjedinjenih Američkih Država.
Nacionalnom timu Јugoslavije upriličen je doček ispred Doma narodne skupštine na kojem je prisustvovalo više od 100.000 ljudi.
Put Јugoslavije do zlata u Atini
Grupna faza:
Јugoslavija – Portoriko 80:66
Јugoslavija – Rusija 82:74
Јugoslavija – Јapan 99:54
Јugoslavija – Kanada 95:55
Јugoslavija – Italija 60:61
Јugoslavija – Grčka 70:56Četvrtfinale:
Јugoslavija – Argentina 70:62
Polufinale:
Јugoslavija – Grčka 78:73
Finale:
Јugoslavija – Rusija 64:62
RTRS