Vremenom je njegov značaj kod kritike i publike rastao, da bi na kraju stigao do statusa klasika i albuma koji se redovno bori sa pločama “Idola”, “Šarla Akrobate” i “Azre” za status najboljeg albuma jugoslovenskog rokenrola. Drugi album “Haustora” u vrijeme izlaska nije dobio mjesto koje je zasluživao kvalitetom, ali danas je jasno da se radilo o potencijalnom remek-djelu i jednoj od najboljih ploča koju je novotalasna scena ikad dala.
Po svojoj multižanrovskoj viziji i revolucionarnoj ideološkoj hrabrosti, on je u velikoj mjeri prevazilazio domete tadašnje pop i rok produkcije, pa je u vrijeme izlaska ostao nedovoljno slušan i objašnjen. Njegov ugled je rastao kao i ugled “Haustora” i njegovih članova u vodama solo karijera. Nastao u specifičnim uslovima kada je bend, nakon izlaska prvenca grupe 1981. godine, u velikoj mjeri izgubio početni idejni zamah odlaskom nekoliko članova u vojsku, a već usviran materijal, odlučio da zamijeni novim pjesmama u skladu sa promijenjenim autorskim interesima.
Naime, početkom 1983. godine, grupa je nastavila rad u izmijenjenom sastavu u odnosu na prije. Ozren Štiglić je otišao, a u bendu su ostala dvojica glavnih autora, Darko Rundek i Srđan Saher, dok su uz njih bili i Damir Prica, bubnjar Srđan Gulić i novi gitarist Zoran Zajec. Uz produkciju Željka Brodarića Jape i bogatu duvačku sekciju koja je pratila grupu, snimili su drugačiji album od svih očekivanja. Naglašen uticaj rege muzike, latinoameričkog folklora, Saherove sklonosti etno-ritmovima Međimurja, protakano Japinom čvrstom pop produkcijom, uz bogatstvo stihova koji su nalazili inspiraciju na sve strane.
Željko Brodarić, koji je svojom energičnom i jasnom pop produkcijom kanalisao bogatstvo i strast ideja autorskog tandema, kaže da je tajna “Trećeg svijeta” upravo u disfunkcionalnoj osnovi Rundek-Saher.
– Imati dva sjajna autora u bendu je odlično, ali rijetko kad traje. Dok smo snimali album, činilo se da su njih dvojica pronašla ravnotežu. Saher je bio vođa iz sjene, bavio se svakodnevnim stvarima, brinuo se o funkcionisanju benda i čuvao Rundeku leđa da može nesmetano čuvati front – rekao je Brodarić.
Iako se nakon izlaska albuma Saher i Rundek razilaze, nije bilo dileme da je frontmenova maštovitost u Saheru imala čovjeka koji teoriju pretvara u praksu.
– Od Sahera sam najviše naučio. On je izuzetan muzičar, autor i izuzetna osoba. Jedino što ne idemo dobro zajedno – rekao je Rundek.
U vrijeme objave albuma, od prvog udara novog talasa prošlo je više od tri godine i tražili su se novi putevi kojim će se krenuti unutar scene, a “Haustor” je odabrao da krene svojim autentičnim putem koji će postati futuristički putokaz, kako za njegove graditelje, tako i za brojne sljedbenike, koji si inspirisani zvučnom magijom “Trećeg svijeta” odlučili da otkriju sopstvene muzičke svjetove.
Pjesme
Album je imao svega osam pjesama od kojih se nijedna nije izdvojila kao radijski hit. Težak i mračan zvuk, pod uticajima rege i dab muzike bendova poput “Kleš” te evidentnih uticaja “Vorld mjuzik”, otkriva koliko je “Haustor” bio ispred svog vremena. Autentičan izbor melodija, harmonija i ritmova, stihovi o uvijek aktuelnoj temi, neprilagođenosti pojedinca unutar sistema, upakovani u odlične aranžmane i produkciju zvuče i danas aktuelno i moderno. Jedina pjesma na albumu koja je odudarala od atmosfere je “Radnička klasa odlazi u raj”, koja zbog svoga teksta nije našla svoje mjesto na prvencu, a numere “Neobičan dan”, “Zadnji pogled na Jeršaleim”, “Babilonske baklje”, “Patuljci u vrtu”…, danas se redom smatraju klasicima domaćeg rokenrola.
Izvor: Glas Srpske