Glavni štab Vojske Republike Srpske, koju su sarajevski mediji odmah optužili, odbacio je odgovornost.
Kao posljedica izdejstvovano je povlačenje teškog naoružanja oko Sarajeva, a izvještaj koji je bio proslijeđen u središte UN nagovještavao je mogućnost da je tragedija bila iscenirana.
Nekadašnji specijalni izaslanik UN, Jasuši Akaši, izjavio je 2011. da je još uvijek nejasno ko je počinio masakr na pijaci Markale te godine. S druge strane, moskovski istoričar Konstantin Nikiforov, koji je jedno vrijeme radio i kao pisac govora Borisa Jeljcina, koji je u svojoj knjizi pisao o masakrima na Markalama (drugi se dogodio 28. avgusta 1995), uvjeren je da su u februaru 1994. godine zapadne službe organizovale akciju pod nazivom “Ciklon-1”. I tada su krvavu akciju izveli muslimani, a cilj je bio da se stvori povod da NATO napadne srpske položaje.
Prema sudskim presudama Haškog tribunala, za oba slučaja je odgovorna Vojska Republike Srpske, ali prema izvještaju nezavisne komisije iz 1995. ne postoje jasni dokazi za to ko je odgovoran kod prvog napada, što je potvrdio i Akaši, koji je kasnije izjavio da su granatu mogli da ispale i Srbi i muslimani.
Upravo to i jeste povod za razmišljanje da je sve iscenirno od strane bošnjačkih snaga kako bi se izazvalo NATO bombardovanje Republike Srpske. Posljedica je bila da je NATO optužio RS i iskoristio granatiranje kao povod za ulazak NATO-a u rat protiv Srba u BiH i vojnoj operaciji pod imenom “Operacija Namjerna sila” (Operation Deliberate Force).
Sve ovo je na kraju dovelo do protjerivanja srpskog stanovništva s teritorije Kninske Krajine, kao i stanovništva iz zapadnih i jugozapadnih dijelova Bosne i Hercegovine.
(Nezavisne .- telegraf.rs)