– Ni do dan danas nisu otkriveni ni izvršioci niti nalogodavci ovog zločina – po ko zna koji put ponovio je Srni Ristin sin Miro.
I on i njegov sin Đorđe, advokat, rekli su da više i ne žele u javnosti da govore o ovom događaju.
– Smatramo da u svemu ovome nedostaje ključni korak, da li je to u pitanju volja ili hrabrost ne znam, ali mi, kao porodica, želimo da se sve ovo što jeste ili nije rađeno godinama na legalistički način privede kraju – izjavio je ranije Miro Srni.
On je istakao da porodica ostaje predana legalističkom pristupu i vjeri da će organi Republike Srpske i nadležne pravosudne institucije na nivou BiH ovaj slučaj dovesti do kraja.
Prema njegovim riječima, ključne institucije Republike Srpske sve vrijeme porodici Јugović poklanjaju veliku pažnju i pružaju podršku radi konačnog rasvjetljavanja zločina, ali bez konačne satisfakcije.
– Očekujemo dostojan odnos prema našem ocu, suprugu i djedu, ali i zaštitu nadležnih organa Republike Srpske u pogledu njegovog imena i djela – naveo je Miro Јugović.
Јavnost u Republici Srpskoj ostala je uskraćena i za istinu o još dva nerazjašnjena ubistva na prostoru Sarajevsko-romanijske regije, a riječ je o mučkim ubistvima tadašnjih visokih zvaničnika Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srpske Srđana Kneževića i Željka Markovića, koja takođe nisu razjašnjena.
Neki od zvaničnika Republike Srpske u svojim ranijim javnim istupima iznosili su stavove prema kojima ubistvo direktora Srpskog osiguravajućeg društva “Јahorina” ima političku pozadinu, s obzirom na to da je ubijen čovjek na čelu veoma važne institucije u Srpskoj koji nije htio da dozvoli pljačku ove osiguravajuće kuće i da je pojedinci iskoriste za svoje benefite.
Istraga o ubistvu Riste Јugovića policijski je okončana, ali Tužilaštvo BiH godinama ne uspijeva da ovaj slučaj dovede do kraja, odnosno da uhapsi i procesuira izvršioce i nalogodavce ovog zločina.
Neposredno pred ubistvo, 7. marta 2002. godine, tadašnji generalni direktor Srpskog osiguravajućeg društva “Јahorina” održao je konferenciju za novinare u Banjaluci na kojoj je po ko zna koji put obavijestio javnost u Republici Srpskoj o hajci koja se vodi protiv njega, kao i o konstantnim političkim, policijskim i medijskim pritiscima i zastrašivanjima, pa čak i prijetnjama smrću.
Obraćajući se na konferenciji za novinare Јugović je tada rekao: “Dokle će ići na “Јahorinu”? Ići će sve dok je ne pokore i pokupe sve što ima. Njihov pokušaj ide u pravcu da mene više nema, jer ako mene nema, oni će privatizovati “Јahorinu”…
Sve su to crvene prozivke centara moći, jer je u sprezi policija, tužilaštvo, sudovi i politika…”.
Porodica Јugović i dalje smatra da je Ristovo ubistvo organizovano i da je, najvjerovatnije, povezano sa nelegalnom i sumnjivom privatizacijom ovog osiguravajućeg društva.
Ristova supruga Ratka, sin Miro i unuk Đorđe uporno su, ali bez uspjeha, pokušavali da, prateći trag novca, otkriju ko je imao koristi od ovog ubistva, te kako je firma, čija je procijenjena vrijednost iznosila više od pola milijarde KM, rasparčana i privatizovana za svega nekoliko godina i pod veoma sumnjivim okolnostima.
Prema njihovim riječima, policijska istraga ukazala je na zapanjujuće rezultate prema kojima su pojedinci na visokim političkim funkcijama, zajedno sa svojim ortacima, višestruko uvećali svoju imovinu, bilo da je riječ o nekretninama ili o bankovnim računima, koji su mogli biti praćeni.
Problem je, međutim, bio nedostatak neposrednih svjedoka, mada prijatelji porodice Јugović iz policijskih krugova tvrde da imaju pouzdana saznanja da je jedno lice policiji priznalo da je učestvovalo u ubistvu, da je za to čak dobilo određeni iznos novca, te da je bilo spremno i da saopšti ime nalogodavca, pod uslovom da o tome svjedoči pod zaštitom.
Risto Јugović ubijen je 10. marta 2002. godine ispred porodične kuće na Palama.
Prema obdukcionom nalazu, koji je uradio sudski vještak Ilijas Dobrača, Јugović je pogođen sa više hitaca iz vatrenog oružja kalibra 7,65 milimetara. Pogođen je po jednim metkom u lijevu podlakticu, grudni koš i stomak, a ostali hici išli su u vrat i noge, nakon čega je nastupila smrt usljed obilnog krvarenja.
Risto Јugović rođen je 1941. godine na Palama, gdje je završio osnovnu školu. Srednju ekonomsku školu i Ekonomski fakultet završio je u Sarajevu. Bio je magistar ekonomskih nauka.
Prije rata u BiH, bio je zaposlen u Radnoj organizaciji “Famos” u Koranu, “Crvenoj zastavi” u Kragujevcu i Narodnoj banci BiH. Funkciju generalnog direktora Srpskog osiguravajućeg društva “Јahorina” obavljao je od 1992. godine.
Bio je i nosilac Ordena Nemanjića, kao i Ordena Svetog Save prvog reda.
(SRNA)