Štrbac je rekao da je uvod u takozvanu Vukovarsku bitku bio odnos Hrvata i novoformirane secesionističke vojske “Zenge” prema legalnoj vojsci ЈNA i prema Srbima kojih je tada bilo oko 40 odsto na području Vukovara.
“U izjavama hrvatskih zvaničnika nigdje se ne spominje da su i u Vukovaru stradali Srbi i vojnici ЈNA. Iz njihovih izjava proizlazi da su odnekuda došli Srbi i vojska i da su izvršili invaziju ili agresiju, pokorili te nenaoružane, jadne Hrvate”, rekao je Štrbac za Srnu.
Štrbac je istakao da se i u “Veritasu” zalažu za to da se mora gajiti pijetet prema žrtvama, sjećati ih se i služiti pomene, ali da ovakvo jednostrano prikazivanje istorije sa hrvatske strane ne može dovesti do pomirenja.
“Za pomirenje je potrebna najprije istina, onda i izvinjenje, pa i obeštećenje”, naglasio je Štrbac.
On je dodao da se jednostranim prikazivanjem rata devedesetih godina svakako neće dostići cilj – pomirenje, za koje predsjednik Hrvatske Kolinda Grabar Kitarović kaže da neće doći dugo vremena.
“Kada se rat bude prikazivao objektivno ili bar mnogo, mnogo objektivnije nego danas, onda se možemo i nadati nekom pomirenju, suživotu kojeg danas nema u Hrvatskoj, posebno u Vukovaru, gde su pred rukovodstvom uzvikivali ustaške pokliče, u mjestu gdje i danas ima najviše Srba u Hrvatskoj”, istakao je Štrbac.
On je dodao da se Srbi koji žive u Vukovaru juče nisu vidjeli, već su bili iza zatvorenih vrata i prozora, a u Zapadnoj Slavoniji su ostali u tragovima, gdje su bili u većini ili značajna manjina.
Prema podacima “Veritasa”, od 12. do 18. novembra 1991. godine pripadnici hrvatske vojne policije u selima Kip, pod sumnjom da skrivaju oružje vojnog porekla, i Klisa, radi “izmeštanja” stanovništva, pohapsili su 24 srpskih civila, zatim ih odveli u Marino selo, te ih zatvorili i držali u podrumu improvizovanog zatvora “Ribarska koliba”.
Uhapšeni Srbi su u improvizovanom zatvoru bili psihički i fizički maltretirani i to tako što su ih potapali u vodu, priključivali na induktorsku struju, sjekli im uši, rezali po prsima i solili rane, gazili nogama, tukli metalnim šipkama i drvenim palicama.
Šestorica uhapšenih Srba preživjeli su mučenja, dok su osamnaestorica likvidirana, s tim da se za tijelima petorice još uvijek traga.
Za likvidaciju srpskih civila, a nakon što je tužilaštvo Haškog tribunala dostavilo iskaze preživjelih srpskih civila, hrvatsko pravosuđe je u martu 2008. godine procesuiralo šestoricu pripadnika vojne policije pri 76. Samostalnom bataljonu Zbora narodne garde.
Županijski sud u Osijeku na ponovljenom suđenju u junu 2011. godine osudio je Tomicu Poleta na 15 godina i Željka Tutića na 12 godina zatvora, dok je Damira Kufnera, Pavla Vancaša i Davora Šimića, u nedostatku dokaza, oslobodio optužbe, a protiv Antuna Ivezića optužba je odbijena zbog zastare krivičnog gonjenja.
Presuda je potvrđena i od strane Vrhovnog suda Hrvatske u decembru iste godine.
U periodu od 8. oktobra 1991. do 29. marta 1992. godine u logorima “Ribarska koliba” u Marinom Selu i “Stara ciglana” u Pakračkoj Poljani, koje je osnovala jedinica za posebne namjene MUP-a Hrvatske, likvidirano je, prema “Veritasovim” podacima, više od 100 žrtava, uglavnom civila srpske nacionalnosti.
Županijsko državno tužilaštvo u Zagrebu je u junu 2011. godine podiglo optužnicu protiv Tomislava Merčepa, osnivača i komadanta jedinice MUP-a Hrvatske “Јesenje kiše”, koja je osnovala pomenute logore, kojom se tereti da je u jesen 1991. godine, kao komandir rezervne jedinice MUP-a, te kao savjetnik u hrvatskom MUP-u, lično naređivao nezakonita lišavanja slobode, mučenja i ubistva civila.
Županijski sud u Zagrebu je u maju 2016. godine nepravosnažno osudio Merčepa na pet godina i šest mjeseci zatvora zato što “nije spriječio sebi podređene da vrše nezakonita hapšenja, zlostavljanja i ubijanja 31 civila dovedenih iz Zagreba, Kutine, Ribnjaka, Јanje Lipe, Bujavice, Međurića, Zbjegovače i Pakračke Poljane, od kojih je 23 usmrćeno”, dok su iz činjeničnog opisa presude izostavljene žrtave za koje se nije moglo utvrditi ko ih je uhapsio i likvidirao.
Vrhovni sud Hrvatske je presudom iz februara ove godine preinačio prvostepenu presudu tako što je optuženom povećao kaznu na sedam godina zatvora.
RTRS