U prvom dijelu krivične prijave navodi se da je Mektić kao “službeno lice činjenjem, konstantno, sa direktnim umišljajem počinio produženo krivično djelo pomaganje počiniocima krivičnog djela ratnih zločina na Ozrenu, u operaciji ‘Farz 95’ i nakon nje, kreirajući političke afere i iznoseći bombastična ‘otkrića”.
U prijavi se navodi da Mektić, kao dugogodišnji policajac, radnik obavještajne službe, a sada ministar bezbjednosti, sigurno zna da su ta djela ratnog zločina nepobitno učinjena – o čemu postoji i pravosnažna sudska presuda u predmetu generalu Rasimu Deliću pred Haškim sudom, po kojoj su utvrđeni počinioci iz odreda “El Mudžahid”, kao i da su naredbodavci iz reda vojnih i policijskih struktura, čime je i komandant takozvane Armije BiH general Delić proglašen krivim, implicite, potvrđujući odgovornost u cjelokupnom sistemu komandavanja svih lica u lancu do glavnog komandanta.
Uprkos tome, dodaje se u prijavi, Mektić ne samo da to nije prijavio, iako od takve prijave zavisi blagovremeno procesuiranje počinilaca krivičnog djela, nego je kao osoba koja je na bezbjednosnim i obavještajnim dužnostima 25 godina, a danas ministar bezbjednosti, zloupotrebljavajući autoritet funkcije, dostupnost informacija i saznanja, lažno optužio i diskreditovao osobu koja nikada nije bila na Vozući, Gostoviću ili tom djelu Ozrena, pripisujući joj raportiranje Aliji Izetbegoviću kako bi pružio pomoć stvarnim počiniocima ratnih zločina i umanjio pritisak institucija i javnosti na njih i na pravosuđe koje je bilo dužno sankcionisati ove zločine.
Takođe, navedeno je da je Mektić pokazao u javnosti i fotografije tvrdeći da se na njima vidi Galijašević kako u selu Gostovići dočekuje i predaje raport Aliji Izetbegoviću i Sakibu Mahmuljinu.
U prijavi se navodi da je Mektić tada, između ostalog, rekao da se “selo Gostovići nalazi samo 100 metara od zloglasnih logora ‘El Mudžahida’ u kojim su muslimani držali stotine Srba i metodama ‘Islamske države’ lišavali ih života”, i da je “Dževad Galijašević morao da zna za zločine u tim logorima, te da je odgovoran i po komandnoj dužnosti jer je znao za to, a nije ništa preduzeo da bi spriječio zločine niti ga je ko pozvao na odgovornost”.
“Svjesno čineći zloupotrebe službene dužnosti Mektić je prekoračivao, u više navrata, granice službenog ovlaštenja i ne izvršavajući svoje službene dužnosti, nanoseći pritom štetu i teže povređujući prava drugoga, prikrivao poznate izvršioce i naredbodavce krivičnog djela ratnog zločina u Operaciji ‘Farz 95’ na Ozrenu, poznatoj kao ‘Napad na Vozuću’, pružio pomoć poznatim počiniocima ratnog zločina, obmanjujući javnost o navodnoj umiješanosti Dževada Galijaševića, svjedoka MUP-a Republike Srpske i Sipe u predmetima ratnih zločina, ugrožavajući mu bezbjednost i kredibilitet osobe koja je koristeći dozvoljeni lični pristup arhivama Haškog tribunala omogućila potrebnu bazu vjerodostojnih dokumenata MUP-u Republike Srpske”, ističe se u prijavi.
Na ovaj način, navodi se u krivičnoj prijavi, optužujući sa pozicije ministra bezbjednosti ličnost koja je doprinijela dokumentovanju konkretnih zločina – kompromitujući je, uništavajući joj kredibilitet kao svjedoka i stručnjaka angažovanog na pitanju kažnjavanja stvarnih krivaca – potpuno zanemario stvarne izvršioce i naredbodavce konkretnih ratnih zločina na Ozrenu i Vozući koji su rezultirali ubijanjima i ritualnim odsijecanjem glava zarobljenicima srpske nacionalnosti, na način kako to danas rade pripadnici “Islamske države”.
“Na ovaj način je javno pomagao ratnim zločincima i lažnim optužbama doprinio da, uprkos intervencijama Haškog tužilaštva, predmeti i dalje budu u ladicama, a izvršioci zločina ostanu nekažnjeni”, ističe se u prijavi.
U prijavi se dodaje da je Mektić obmanjujući javnost i dajući na taj način podršku nekažnjavanju ratnih zločinaca zloupotrijebio snimak sa mnogo lica za sada nepozatog identiteta stvarajući konstrukciju po kojoj je ratni zločin raportirati Aliji Izetbegoviću, povezano sa prikrivanjem ratnih zločina.
Istovremeno, navodi se u prijavi, izmišljajući i pripisujući tu odgovornost Dževadu Galijaševiću, Mektić je svjesno i sa umišljajem zanemario poznate ličnosti, počinioce i naredbodavce sa istog snimka koji stoje pored navodnog Galijaševića, a zovu se Abu Meali, Ajman Avad, te general Sakib Mahmuljin, za koje je utvrđeno u presudi generalu Deliću da su dokazi prikupljeni o njihovoj odgovornosti dovoljni za osudu, te je ovaj predmet svrstan u kategoriju “A” i upućen pravosudnim institucijama u Sarajevu.
Na ovaj način, optužujući nevine, imputirajući im krivicu, Mektić štiti stvarne krivce mudžahedine i vojni i policijski vrh u Zenici i Sarajevu i daje javnu podršku za nečinjenje Tužilaštva BiH na planu privođenja pravdi ratnih zločinaca, ističe se u krivičnoj prijavi.
U prijavi se navodi da je Mektić tokom ove godine, kroz mnogobrojne javne istupe u kojima je insistirao na političkim temama, stalno i intenzivno, sa umišljajem, neprofesionalno i ispolitizovano nametnuo bezbjednosnu politiku koja zanemaruje dokazane ratne zločine i zanemaruje terorističku prijetnju, koju on konstantno umanjuje i usmjerava na politički motivisane istrage.
Mektić je na taj način, navodi se u prijavi, uznemiravao javnost, neozbiljno komentarišući teme koje nisu iz njegove nadležnosti, ali koje šalju propagandističku poruku o potrebi da je važnije baviti se penzijskim i zdravstvenim fondovima i finansiranjem uspješnih projekata iz realnog života građana Republike Srpske, kršeći ulogu samog Ministarstva bezbjednosti BiH u koordinisanju i formulisanju bezbjednosnih politika.
“Istovremeno, Dragan Mektić se bavio isključivo izmišljenim krivičnim djelima korupcije u Republici Srpskoj, čime je bitno umanjio ulogu Ministarstva bezbjednosti BiH u Savjetu ministara… Iako već petnaest godina živi i radi u Sarajevu, Mektić u tom gradu nije primijetio nikakav bezbjednosni problem ni primjere počinjenja teških krivičnih djela korupcije”, ističe se u prijavi.
U dijelu krivične prijave protiv “Dragana Mektića i drugih” navodi se da je Mektić, zloupotrijebivši službenu dužnost ministra bezbjednosti u Savjetu ministara BiH, organizovao grupu radi činjenja krivičnih djela, a Nebojša Vukanović, Mladen Bosić i Bojo Gašanović prihvatili učešće u toj grupi čineći zajednički dogovor o preduzimanju određenih aktivnosti za koje su znali da predstavljaju više krivičnih djela, odnosno sticaj krivičnih djela.
“Dragan Mektić je pravosnažno osuđenom licu /Goran Suvara/ nudio imunitet da prenese njegovu poruku drugom pravosnažno osuđenom licu /Mile Radišić/ nudeći im imunitete i zaštitu ako prihvate da lažno optuže najodgovornije ličnosti Republike Srpske, kako bi ugrozio i narušio ustavni poredak Republike Srpske i BiH.
Kada to Mile Radišić nije prihvatio, nastavili su Dragan Mektić i Mladen Bosić uznemiravati javnost da institucije Republike Srpske održavaju ‘tajnu’ i ‘kriminalnu’ vezu sa Radišićem iako su to samo oni radili – poslali su Nebojšu Vukanovića da u njihovo ime nagovori Suvaru da neovlašteno snimi Radišića i obezbijedili mu uređaje kojima će to uraditi, čineći time krivično đelo. Mladen Bosić je taj nezakonito pribavljen snimak objavio na službenoj stranici SDS-a, čineći zajedno podstrekavanje na izvršenje krivičnih đela ubjeđivanja i nagovaranje, obećavajući korist u visini od 100.000 KM koje će dati Suvari za izvršenje krivičnog đela davanje mita”, ističe se u prijavi.
Dodaje se da je Mektić, koristeći zloupotrebu odnosa podređenosti ili zavisnosti, doveo i održavao Gorana Suvaru u stanju stvarne i pravne zablude da sve što radi ima nalog koji je on obezbijedio i da je ovlašten od njega i države da to uradi.
“Učestvujući i djelujući u ovoj grupi Bojo Gašanović je pomogao u pribavljanju 100.000 KM za činjenje ovih krivičnih djela i sa Nebojšom Vukanovićem učestvovao u predaji novca Suvari, pri čemu su počinili i razne carinske prekršaje, prenoseći neovlašteno količinu novca veću od zakonom dozvoljene obezbijeđene iz nepoznatog izvora preko granice uz pomoć Mektića i praktično podmićivali i vršili pranje novca kakvo čine konstantno lica koja Mektić podržava umanjujući značaj i ozbiljnost njihove prijetnje po bezbjednost građana i javni red i mir”, navodi se u prijavi.
U prijavi se dodaje da je, po modelu rušenja političkih sistema, ova grupa nezakonito pribavljenim novcem, iz nepoznatih izvora, podsticala na izvršenje krivičnih djela osobu za koju su svi zajedno i pojedinačno znali da je pravosnažno osuđena i da je u bjekstvu.
“Zlupotreba širokih ovlaštenja i zloupotreba moći koja u zajedničkim institucijama evidentno postoji, te odsustvo bilo kakve odgovornosti, čini ovu grupu agresivnom, drskom i bezobzirnom u daljem činjenju krivičnih djela i daljem prikrivanju drugih, posebno bitnih krivičnih djela na Ozrenu i Srednjoj Bosni, kako bi ostvarila savezništva u drugim etničkim korpusima, političkim strankama i kriminalnim grupama”, ističe se u prijavi.
U prijavi se naglašava da je ovakvo uznemiravanje javnosti, kao i u već objašnjenom prikrivanju ratnih zločina na Ozrenu, trebalo u javnosti da stvori sliku da, ako i bude krivičnog progona, da se taj progon okarakteriše politički motivisanim i neosnovanim.
“Kroz takve monstruozne optužbe, koje graniče sa zdravim razumom, izmišljaju se velike finansijske afere, paralelni obavještajni i bezbjednosni sistemi, neovlašteno praćenje i snimanje, koruptivne radnje novcem iz ‘crnih fondova’ nepoznatog porijekla, čime se ugrožava ustavni poredak Republike Srpske, a time i BiH, ali se vrši i zastrašivanje nadležnih državnih institucija i pojedinaca, onemogućava njihov rad i sprečava dokumentovanje počinjenih krivičnih djela i utvrđivanje krivične odgovornosti ove i drugih kriminalnih grupa”, ističe se u krivičnoj prijavi.
Galijašević u krivičnoj prijavi predlaže da Ministarstvo unutrašnjih poslova Srpske i Sipa preduzmu sve potrebne radnje na provjeri podataka u vezi sa nekažnjenim zločinima na Ozrenu i Srednjoj Bosni i da zato koriste i druge dokaze koji su im dostupni, uz napomenu da su priloženi dokazi i haške presude dovoljne za ozbiljan pristup, i da sankcionišu izvršioce i naredbodavce.
Istovremeno, predloženo je i da se iz priloženih dokaza i dokumenata analizira i dokumentuje uloga Dragana Mektića u pomaganju počiniocima teških ratnih zločina odreda “El Mudžahid” i drugih radikalnih i ekstemističkih organizacija i vojnih struktura takozvane Armije BiH, a prije svega jedinica Trećeg korpusa, te da se u okviru te provjere jasno utvrdi koje su sve vojne jedinice učestvovale u operaciji “Farz 95”, kao i svi učesnici i naredbodavci, te da se onemogući zastrašivanje svjedoka koje vrši Mektić.
“Takođe, predlažem da se nedvosmisleno utvrde identiteti svih učesnika postrojavanja na Gostoviću nakon pada Vozuće i kote Paljenik, a posebno lica koga je Dragan Mektić ‘prepoznao’ kao Dževada Galijaševića. Tim prije, ako se to lice još nalazi na odgovornim dužnostima u Oružanim snagama BiH ili bezbjednosnim agencijama na zajedničkom nivou”, naveo je Galijašević u prijavi.
U prijavi je predloženo i da se “Mektić i njegova kriminalna grupa” onemoguće u daljem djelovanju zahtjevom nadležnom Specijalnom tužilaštvu u Banjaluci ili Tužilaštvu BiH da otvori istragu o krivičnim djelima koje Mektić i njegova grupa olako čine pod zaštitom institucija političke moći i da obavještenje nadležnom tužilaštvu pošalju u formi Izvještaja o počinjenom krivičnom djelu.